Słowo Życia
Śpiewnik wspólnoty „Słowo Życia” przy parafii św. Barnaby Apostoła w Warszawie
Alleluja (Cohen)
1.
Tajemny akord kiedyś brzmiał.
Pan cieszył się, gdy Dawid grał.
Ale muzyki dziś tak nikt nie czuje.
Kwarta i kwinta, tak to szło,
Raz wyżej w dur, raz niżej w moll.
Nieszczęsny król ułożył: Alleluja!
Ref.
Alleluja, alleluja.
Alleluja, alleluja.
2.
Na wiarę nic nie chciałeś brać.
Lecz sprawił to księżyca blask,
Że piękność jej na zawsze cię podbiła.
Kuchenne krzesło tronem twym.
Ostrzegła cię, już nie masz sił.
I z gardła ci wydarła: Alleluja!
3.
Dlaczego mi zarzucasz wciąż,
Że nadaremnie wzywam Go.
Ja przecież nawet nie znam Go z Imienia!
Jest w każdym słowie światła błysk.
Nieważne, czy usłyszysz dziś.
Najświętsze czy nieczyste: Alleluja!
4.
Tak się starałam, ale cóż,
Dotykam tylko zamiast czuć.
Lecz mówię prawdę, nie chcę was oszukać.
I chociaż wszystko poszło źle,
Przed Panem pieśni stawiam się,
Na ustach mając tylko: Alleluja!
Akordy
C a 1. Tajemny akord kiedyś brzmiał. | G e C a Pan cieszył się, gdy Dawid grał. | G e F G C G Ale muzyki dziś tak nikt nie czuje. | C D G (D) C F G Kwarta i kwinta, tak to szło, | G C D a F Raz wyżej w dur, raz niżej w moll. | e C G E a Nieszczęsny król ułożył: Alleluja! | D H e F a Ref. Alleluja, alleluja. | C e F C G C G Alleluja, alleluja. | C G D G (D) 2. Na wiarę nic nie chciałeś brać. Lecz sprawił to księżyca blask, Że piękność jej na zawsze cię podbiła. Kuchenne krzesło tronem twym. Ostrzegła cię, już nie masz sił. I z gardła ci wydarła: Alleluja! 3. Dlaczego mi zarzucasz wciąż, Że nadaremnie wzywam Go. Ja przecież nawet nie znam Go z Imienia! Jest w każdym słowie światła błysk. Nieważne, czy usłyszysz dziś. Najświętsze czy nieczyste: Alleluja! 4. Tak się starałam, ale cóż, Dotykam tylko zamiast czuć. Lecz mówię prawdę, nie chcę was oszukać. I chociaż wszystko poszło źle, Przed Panem pieśni stawiam się, Na ustach mając tylko: Alleluja!